HIV چیست؟
HIV ویروسی است که به سیستم ایمنی بدن آسیب می رساند. سیستم ایمنی بدن به بدن در مقابله با عفونت ها کمک می کند. HIV درمان نشده سلولهای CD4 را که نوعی سلول ایمنی به نام سلولهای T هستند ، آلوده و از بین می برد. با گذشت زمان ، از آنجا که HIV سلولهای CD4 بیشتری را از بین می برد ، بدن احتمالاً انواع مختلفی از عفونت ها و سرطان ها را بدنبال دارد.
علائم اولیه HIV
چند هفته اول بعد از اینکه فرد مبتلا به HIV منقبض شد ، مرحله عفونت حاد نامیده می شود. در این مدت ویروس به سرعت تولید مثل می کند. سیستم ایمنی بدن با تولید آنتی بادی HIV پاسخ می دهد. این پروتئین هایی هستند که با عفونت مبارزه می کنند.
در این مرحله ، در ابتدا برخی از افراد هیچ علامتی ندارند. با این حال ، بسیاری از افراد بعد از انقباض ویروس در یک یا دو ماه اول دچار علائم می شوند ، اما غالباً نمی دانند که آنها ناشی از HIV هستند. این امر به این دلیل است که علائم مرحله حاد می تواند بسیار شبیه به آنفولانزا یا سایر ویروس های فصلی باشد. ممکن است خفیف تا شدید باشد ، ممکن است بیایند و بروند و ممکن است در جایی از چند روز تا چند هفته ادامه داشته باشند.
علائم اولیه HIV می تواند شامل موارد زیر باشد:
تب
لرز
تورم غدد لنفاوی
درد و درد عمومی
بثورات پوستی
گلو درد
سردرد
حالت تهوع
معده ناراحت
از آنجا که این علائم شبیه به بیماریهای رایج مانند آنفولانزا است ، فرد مبتلا به آنها ممکن است فکر نکند که نیاز به مراجعه به ارائه دهنده خدمات درمانی دارد. و حتی اگر این کار را انجام دهند ، ارائه دهنده خدمات درمانی آنها ممکن است به آنفولانزا یا تک هسته ای شک داشته باشد و حتی ممکن است HIV را در نظر نگیرد.
چه فردی علائمی داشته باشد یا نه ، در این دوره بار ویروسی آنها بسیار زیاد است. بار ویروسی مقدار HIV است که در جریان خون یافت می شود. بار ویروسی زیاد بدین معنی است که HIV در این مدت به راحتی می تواند به شخص دیگری منتقل شود.
علائم اولیه HIV معمولاً در طی چند ماه با ورود فرد به مرحله تاخیر مزمن یا مزمن بالینی ، برطرف می شود. این مرحله می تواند سالها یا حتی چندین دهه با درمان ادامه یابد.
علائم HIV می تواند در افراد مختلف متفاوت باشد. درباره علائم اولیه اچ آی وی بیشتر بدانید.
علائم HIV چیست؟
بعد از ماه اول یا همان ، HIV وارد مرحله تأخیر بالینی می شود. این مرحله می تواند از چند سال تا چند دهه ادامه داشته باشد. برخی از افراد در این مدت هیچ علامتی ندارند ، در حالی که برخی دیگر ممکن است علائم حداقل یا غیر اختصاصی داشته باشند. یک علامت غیر اختصاصی علامتی است که به یک بیماری یا بیماری خاص مربوط نمی شود.
این علائم غیر اختصاصی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
سردرد و سایر دردها و دردها
تورم غدد لنفاوی
تب های مکرر
عرق شب
خستگی
حالت تهوع
استفراغ
اسهال
کاهش وزن
بثورات پوستی
عفونتهای مکرر دهان یا دهان واژینال
ذات الریه
زونا
همانند مراحل اولیه ، HIV حتی در این مدت حتی بدون علائم نیز عفونی است و می تواند به فرد دیگری منتقل شود. با این حال ، شخصی نمی داند که HIV دارد مگر اینکه آزمایش شود. اگر کسی این علائم را داشته باشد و فکر کند ممکن است در معرض HIV باشد ، مهم است که آزمایش شود.
علائم HIV در این مرحله ممکن است بیاید و برود ، یا ممکن است به سرعت پیشرفت کند. این پیشرفت با درمان قابل ملاحظه ای است. با استفاده مداوم از این درمان ضد ویروسی ، HIV مزمن می تواند چندین دهه ادامه داشته باشد و اگر به اندازه کافی زود شروع شود ، به ایدز مبتلا نمی شوید. درباره نحوه پیشرفت علائم HIV با گذشت زمان بیشتر بدانید.
آیا بثورات نشانه HIV است؟
حدود 90 درصد از افراد مبتلا به HIV دچار تغییراتی در پوست خود می شوند. راش اغلب یکی از اولین علائم عفونت HIV است. به طور کلی ، بثورات HIV به عنوان ضایعات قرمز کوچک متعدد ظاهر می شوند که صاف و بزرگ هستند.
راش مربوط به HIV
HIV باعث می شود که فرد نسبت به مشکلات پوستی مستعد شود زیرا ویروس سلولهای سیستم ایمنی بدن را که با عفونت مبارزه می کنند از بین می برد. عفونتهای مشترک که می توانند باعث بثورات شوند عبارتند از:
molluscum contagiosum
هرپس سیمپلکس
زونا
ظاهر بثورات ، مدت زمان ماندگاری آن و نحوه درمان آن بستگی به علت دارد.
بثورات مربوط به دارو
در حالی که بثورات ناشی از عفونت HIV می تواند ایجاد شود ، اما می تواند توسط دارو ایجاد شود. برخی از داروهایی که برای درمان HIV یا سایر عفونتها استفاده می شود می تواند باعث بثورات شود. این نوع بثورات معمولاً طی یک یا دو هفته از شروع داروی جدید ظاهر می شود. گاهی اوقات بثورات به تنهایی پاک می شود. اگر اینگونه نباشد ، ممکن است تغییر در داروها لازم باشد.
بثورات ناشی از واکنش آلرژیک به دارو می تواند جدی باشد. علائم دیگر یک واکنش آلرژیک شامل مشکل در تنفس یا بلع ، سرگیجه و تب است.
سندرم استیونز-جانسون (SJS) یک واکنش آلرژیک نادر به داروهای HIV است. علائم آن شامل تب و تورم صورت و زبان است. بثورات تاول زده شده ، که می تواند پوست و غشاهای مخاطی را درگیر کند ، به سرعت ظاهر می شود و گسترش می یابد. هنگامی که 30 درصد از پوست تحت تأثیر قرار می گیرد ، آن را نکرولیز اپیدرمی سمی نامیده می شود که یک وضعیت خطرناک برای زندگی است. در صورت بروز این وضعیت ، مراقبت های پزشکی فوری لازم است.
در حالی که بثورات می تواند با داروهای اچ آی وی یا HIV مرتبط باشد ، باید در نظر داشته باشید که بثورات شایع است و می تواند دلایل زیادی داشته باشد. در مورد بثورات HIV بیشتر بدانید.
علائم HIV در مردان: آیا تفاوت وجود دارد؟
علائم HIV در افراد مختلف متفاوت است ، اما در ن و مردان مشابه هستند. این علائم می توانند بیایند و بروند و یا به تدریج بدتر شوند.
اگر شخصی در معرض HIV قرار داشته باشد ، ممکن است در معرض سایر عفونتهای مقاربتی (STI) نیز باشد. اینها شامل سوزاک ، کلامیدیا ، سفلیس و تریکومونیازیس است. مردان ممکن است بیشتر از ن متوجه علائم STI مانند زخم در دستگاه تناسلی خود شوند. با این حال ، مردان معمولاً به اندازه ن به دنبال مراقبت های پزشکی نیستند. درباره علائم HIV در مردان بیشتر بدانید.
علائم HIV در ن: آیا تفاوت وجود دارد؟
در بیشتر موارد ، علائم HIV در ن و مردان مشابه است. با این حال ، علائمی که در کل تجربه می کنند ممکن است براساس خطرات مختلفی که ن و مردان در صورت ابتلا به ویروس HIV با آن مواجه هستند ، متفاوت باشد.
هم مردان و هم ن مبتلا به HIV در معرض خطر عفونتهای مقاربتی (STI) قرار دارند. با این وجود ، ممکن است ن کمتر از مردان متوجه لکه های کوچک یا سایر تغییرات در دستگاه تناسلی خود شوند.
علاوه بر این ، ن مبتلا به HIV در معرض خطر بیشتری دارند:
عفونتهای مکرر مخمر واژن
سایر عفونت های واژن ، از جمله واژینوز باکتریایی
بیماری التهابی لگن (PID)
چرخه قاعدگی تغییر می کند
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ، که می تواند باعث ایجاد زگیل تناسلی شود و منجر به سرطان دهانه رحم شود
در حالی که با علائم HIV ارتباطی ندارد ، خطر دیگر برای ن مبتلا به HIV این است که ویروس می تواند در دوران بارداری به کودک منتقل شود. با این حال ، درمان ضد ویروسی در دوران بارداری بی خطر تلقی می شود. نی که تحت درمان با ضد ویروسی قرار دارند ، در معرض خطر ابتلا به ویروس HIV به کودک خود در دوران بارداری و زایمان هستند.
تغذیه با شیر مادر در ن مبتلا به HIV نیز دیده می شود. این ویروس را می توان از طریق شیر مادر به کودک منتقل کرد. در ایالات متحده و سایر تنظیمات که فرمول در دسترس و بی خطر است ، توصیه می شود که ن مبتلا به HIV به نوزادان خود شیر ندهند. برای این ن استفاده از فرمول تشویق می شود. گزینه های دیگر شامل فرمول شامل شیر انسانی پاستوریزه است.
برای نی که ممکن است در معرض HIV قرار داشته باشند ، مهم است که بدانند چه علائمی را باید جستجو کرد. درباره علائم HIV در ن بیشتر بدانید.
علائم ایدز چیست؟
ایدز به سندرم نقص ایمنی اکتسابی اطلاق می شود. با این شرایط سیستم ایمنی بدن به دلیل ویروس HIV ضعیف می شود که سالها به طور معمول درمان نمی شود. اگر HIV با درمان ضد ویروسی زودهنگام پیدا شود و تحت درمان قرار گیرد ، فرد معمولاً به ایدز مبتلا نمی شود.
اگر HIV تا اواخر تشخیص داده نشود ، ممکن است مبتلایان به ایدز مبتلا شوند ، یا اگر بدانند که HIV دارند اما به طور مداوم درمان ضد ویروسی خود را انجام نمی دهند. آنها همچنین ممکن است در صورت داشتن نوعی از HIV که به درمان ضد ویروسی مقاوم نیست (به آن پاسخ نمی دهند) به ایدز مبتلا شوند.
بدون درمان مناسب و مداوم ، افراد مبتلا به HIV می توانند زودتر به ایدز مبتلا شوند. تا آن زمان ، سیستم ایمنی بدن کاملاً آسیب دیده است و زمان سختی در مبارزه با عفونت و بیماری دارد. با استفاده از درمان ضد ویروسی ، فرد می تواند عفونت مزمن HIV را بدون توسعه ایدز به مدت چندین دهه حفظ کند.
علائم بیماری ایدز می تواند شامل موارد زیر باشد:
تب مکرر
غدد لنفاوی متورم مزمن ، به ویژه زیر بغل ، گردن و کشاله ران
خستگی مزمن
عرق شب
شکاف های تیره زیر پوست یا داخل دهان ، بینی یا پلک ها
زخم ها ، لکه ها یا ضایعات دهان و زبان ، دستگاه تناسلی یا مقعد
برجستگی ها ، ضایعات یا بثورات پوستی
اسهال مکرر یا مزمن
کاهش سریع وزن
مشکلات عصبی مانند مشکل در تمرکز ، کاهش حافظه و سردرگمی
اضطراب و افسردگی
درمان ضد ویروس ویروس را کنترل می کند و معمولاً از پیشرفت به ایدز جلوگیری می کند. سایر عفونت ها و عوارض ایدز نیز قابل درمان هستند. این روش درمانی باید متناسب با نیازهای فردی فرد تنظیم شود.
گزینه های درمانی برای HIV
بدون در نظر گرفتن بار ویروسی ، درمان باید در اسرع وقت شروع شود. درمان اصلی HIV ، درمان ضد ویروسی ، ترکیبی از داروهای روزانه است که تولید مثل ویروس را متوقف می کند. این به محافظت از سلولهای CD4 کمک می کند ، سیستم ایمنی بدن را به اندازه کافی قوی می کند تا بتواند با بیماری مقابله کند.
درمان ضد ویروسی به جلوگیری از پیشرفت HIV به ایدز کمک می کند. همچنین به کاهش خطر انتقال HIV به دیگران کمک می کند.
هنگامی که درمان موثر باشد ، بار ویروسی "غیر قابل کشف" خواهد بود. فرد هنوز HIV دارد ، اما ویروس در نتایج آزمایش قابل مشاهده نیست. با این حال ، ویروس هنوز در بدن است. و اگر آن فرد از درمان ضد ویروسی متوقف شود ، بار ویروسی دوباره افزایش می یابد و HIV می تواند دوباره حمله به سلول های CD4 را آغاز کند. درباره نحوه عملکرد درمان های اچ آی وی بیشتر بیاموزید.
داروهای اچ آی وی
بیش از 25 داروی ضد ویروس درمانی برای درمان HIV تأیید شده است. آنها برای جلوگیری از تولید مثل و از بین بردن ویروس سلولهای CD4 ، که به سیستم ایمنی بدن در مبارزه با عفونت کمک می کند ، کار می کنند. این امر به کاهش خطر ابتلا به عوارض مربوط به HIV و همچنین انتقال ویروس به دیگران کمک می کند.
این داروهای ضد ویروسی در شش کلاس گروه بندی می شوند:
مهار کننده های ترانسکتریپاز مع نوکلئوزید (NRTIs)
مهارکننده های ترانسکریپاز مع غیر نوکلئوزیدی (NNRTIs)
مهارکننده های پروتئاز
مهارکننده های فیوژن
آنتاگونیست های CCR5 ، همچنین به عنوان مهار کننده های ورود شناخته می شوند
مهارکننده های انتقال رشته integrase
رژیم های درمانی
وزارت بهداشت ، درمان و خدمات انسانی ایالات متحده (HHS) معمولاً رژیم شروع سه داروی اچ آی وی را از حداقل دو مورد از این کلاس های دارویی توصیه می کند. این ترکیب به جلوگیری از ایجاد HIV در برابر داروها کمک می کند. (مقاومت یعنی این که دارو دیگر برای درمان ویروس کار نکند.)
بسیاری از داروهای ضد ویروسی با دیگران ترکیب می شوند به طوری که یک فرد مبتلا به HIV معمولاً فقط یک یا دو قرص در روز مصرف می کند.
ارائه دهنده خدمات بهداشتی به شخص مبتلا به HIV کمک می کند که بر اساس شرایط کلی سلامتی و شخصی خود ، رژیم را انتخاب کند. این داروها باید هر روز ، دقیقاً طبق تجویز ، مصرف شوند. اگر به درستی از آنها گرفته نشود ، می توان مقاومت ویروسی ایجاد کرد و ممکن است رژیم جدیدی لازم باشد.
آزمایش خون به تعیین اینکه رژیم برای کاهش بار ویروسی و شمارش CD4 کمک می کند ، کمک می کند. اگر رژیم درمانی ضد ویروسی کار نکند ، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی فرد آنها را به رژیم دیگری تغییر می دهد که موثرتر است.
عوارض جانبی و هزینه ها
عوارض جانبی ضد ویروسی درمانی متفاوت است و ممکن است تهوع ، سردرد و سرگیجه باشد. این علائم اغلب موقتی هستند و با گذشت زمان از بین می روند. عوارض جانبی جدی می تواند شامل تورم دهان و زبان و آسیب کبد یا کلیه باشد. اگر عوارض جانبی شدید باشد ، داروها قابل تنظیم هستند.
هزینه های درمان ضد ویروسی با توجه به موقعیت جغرافیایی و نوع پوشش بیمه متفاوت است. برخی از شرکتهای داروسازی برای کمک به کاهش هزینه برنامه های کمک دارند. درباره داروهایی که برای درمان HIV استفاده می شود بیشتر بدانید.
پیشگیری از اچ آی وی
اگرچه بسیاری از محققان در تلاشند تا یکی را تهیه کنند ، در حال حاضر هیچ واکسنی برای جلوگیری از انتقال HIV وجود ندارد. با این حال ، انجام برخی اقدامات خاص می تواند به جلوگیری از شیوع HIV کمک کند.
رابطه جنسی امن تر
متداول ترین روش برای انتشار HIV از طریق رابطه جنسی مقعد یا واژینال بدون کاندوم است. این خطر را نمی توان به طور کامل از بین برد ، مگر اینکه از رابطه جنسی به طور کامل اجتناب شود ، اما با رعایت برخی اقدامات احتیاطی می توان خطر را به میزان قابل توجهی کاهش داد. شخصی که نگران خطر ابتلا به HIV است باید:
برای HIV آزمایش کنید. مهم است که آنها وضعیت و شریک زندگی خود را بیاموزند.
برای سایر عفونت های مقاربتی (STI) آزمایش کنید. در صورت مثبت بودن یک آزمایش ، باید آنرا تحت درمان قرار دهند ، زیرا داشتن STI خطر ابتلا به HIV را افزایش می دهد.
از کاندوم استفاده کنید. آنها باید روش صحیح استفاده از کاندوم را بیاموزند و هر بار که رابطه جنسی داشته باشند ، از طریق مقاربت واژینال یا مقعد ، از آنها استفاده کنند. این را به خاطر داشته باشید که مایعات قبل از منی (که قبل از انزال مردان ظاهر می شوند) می توانند دارای HIV باشند.
شرکای جنسی خود را محدود کنید. آنها باید یک شریک جنسی داشته باشند که رابطه جنسی انحصاری با او داشته باشد.
اگر HIV دارید داروهای خود را طبق دستورالعمل مصرف کنید. این خطر انتقال ویروس به شریک جنسی خود را کاهش می دهد.
سایر روش های پیشگیری
سایر اقدامات برای کمک به جلوگیری از شیوع HIV شامل موارد زیر است:
از به اشتراک گذاشتن سوزن یا سایر مواد مخدر جلوگیری کنید. اچ آی وی از طریق خون منتقل می شود و با استفاده از مواد آلوده می تواند منقبض شود.
PEP را در نظر بگیرید. شخصی که در معرض HIV قرار گرفته است ، باید درمورد دستیابی به پیشگیری از مواجهه با PEP با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تماس بگیرد. PEP می تواند خطر ابتلا به HIV را کاهش دهد. این دارو شامل سه داروی ضد ویروسی است که به مدت 28 روز داده می شود. PEP باید در اسرع وقت پس از قرار گرفتن در معرض شروع شود ، اما قبل از گذشت 36 تا 72 ساعت.
PREP را در نظر بگیرید. شخصی که در معرض خطر بالای HIV است باید در مورد پیشگیری از پیش از مواجهه با پزشک (بهداشت) خود صحبت کند. اگر به طور مداوم مصرف شود ، می تواند خطر ابتلا به HIV را کاهش دهد. PrEP ترکیبی از دو دارو است که به شکل قرص موجود است.
ارائه دهندگان خدمات بهداشتی می توانند اطلاعات بیشتری در مورد این و راه های دیگر برای جلوگیری از شیوع HIV ارائه دهند. برای اطلاعات بیشتر در مورد پیشگیری از STI در اینجا بررسی کنید.
زندگی با HIV: آنچه باید انتظار داشت و نکاتی برای مقابله با آن
بیش از 1 میلیون نفر در ایالات متحده مبتلا به HIV هستند. برای همه متفاوت است ، اما با درمان ، بسیاری از افراد می توانند زندگی طولانی و مثمر ثمر داشته باشند.
مهمترین چیز این است که در اسرع وقت درمان ضد ویروسی را شروع کنید. با مصرف داروها دقیقاً طبق تجویز ، افرادی که مبتلا به HIV هستند می توانند بار ویروسی خود را کم و سیستم ایمنی بدن خود را قوی نگه دارند. همچنین پیگیری منظم با پزشک معالج بهداشت بسیار مهم است.
راه های دیگر که افراد مبتلا به HIV می توانند سلامت خود را بهبود ببخشند عبارتند از:
سلامتی آنها را در اولویت اصلی خود قرار دهید. اقدامات برای کمک به افرادی که مبتلا به HIV هستند بهترین احساس خود را دارند عبارتند از:
بدن خود را با داشتن یک رژیم غذایی مناسب و متعادل تغذیه کنید
به طور منظم ورزش کنید
استراحت فراوان
اجتناب از دخانیات و سایر داروها
بلافاصله هرگونه علائم جدید را به ارائه دهنده خدمات درمانی خود گزارش دهید
روی سلامت عاطفی آنها متمرکز شوید. آنها می توانند یک درمانگر دارای مجوز را ببینند که در معالجه افراد مبتلا به HIV دارای تجربه باشد.
از شیوه های جنسی ایمن تر استفاده کنید. با شریک جنسی (جنسی) آنها صحبت کنید. برای سایر عفونت های مقاربتی (STI) آزمایش کنید. و هر بار که رابطه جنسی واژن یا مقعد دارند از کاندوم استفاده کنید.
با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد PrEP و PEP صحبت کنید. هنگامی که به طور مداوم توسط شخص مبتلا به HIV استفاده نشود ، پیشگیری از پیش از مواجهه (PrEP) و پیشگیری از مواجهه پس از مواجهه (PEP) می توانند شانس انتقال را کاهش دهند. PREP اغلب در افراد مبتلا به HIV در روابط با افراد مبتلا به HIV توصیه می شود ، اما می تواند در سایر شرایط نیز استفاده شود. منابع آنلاین برای یافتن یک ارائه دهنده PrEP شامل PrEP Locator و PleasePrEPMe است.
خود را با عزیزان احاطه کنید. وقتی برای اولین بار به افراد در مورد تشخیص خود بگویید ، آنها می توانند با گفتن به شخصی که می تواند اعتماد به نفس خود را حفظ کند ، کم کم کند شوند. ممکن است آنها بخواهند کسی را انتخاب کنند که در مورد آنها قضاوت نکند و چه کسی در مراقبت از سلامتی خود از آنها پشتیبانی خواهد کرد.
دریافت پشتیبانی. آنها می توانند به صورت حضوری یا آنلاین به یک گروه پشتیبانی HIV بپیوندند تا بتوانند با دیگران که با همان نگرانی هایی که دارند مواجه شوند. و ارائه دهنده خدمات درمانی آنها می تواند آنها را به سمت منابع مختلف در منطقه سوق دهد.
روشهای زیادی برای به دست آوردن بیشترین استفاده از زندگی هنگام زندگی با HIV وجود دارد. برخی از داستانهای واقعی درباره افرادی که مبتلا به HIV هستند می شنوید.
امید به زندگی HIV: واقعیت ها را بدانید
در دهه 1990 ، یک فرد 20 ساله مبتلا به HIV دارای امید به زندگی 19 ساله بود. تا سال 2011 ، یک فرد 20 ساله مبتلا به HIV می تواند 53 سال دیگر زندگی کند.
این پیشرفت چشمگیر است ، که بخش عمده آن ناشی از درمان ضد ویروسی است. با معالجه مناسب ، بسیاری از مبتلایان به ویروس اچ آی وی انتظار دارند طول عمر طبیعی یا تقریباً عادی داشته باشند.
البته بسیاری از موارد بر امید به زندگی برای فرد مبتلا به HIV تأثیر دارد. از جمله آنها:
تعداد سلولهای CD4
بار ویروسی
بیماریهای جدی مرتبط با HIV ، از جمله عفونت هپاتیت
استفاده مواد مخدر
سیگار کشیدن
دسترسی ، پایبندی و پاسخ به درمان
سایر شرایط بهداشتی
سن
آیا واکسن برای HIV وجود دارد؟
در حال حاضر ، هیچگونه واکسنی برای پیشگیری یا درمان HIV وجود ندارد. تحقیقات و آزمایش در مورد واکسن های تجربی در حال انجام است ، اما هیچکدام نزدیک نیستند تا برای استفاده عمومی تأیید شوند.
، ,hiv ,های ,درمان ,کند ,تواند ,می تواند ,به hiv ,مبتلا به ,ممکن است ,می شود ,ارائه دهنده خدمات ,دهنده خدمات درمانی ,بیشتر بدانید علائم ,ارائه دهنده مراقبت
درباره این سایت